آمادگی جسمانی و عملکرد ورزشی
الهه پیرعلائی؛ مائده عبادی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات حسی عمقی و ماساژ بر عملکرد بی‌هوازی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی زنان ورزشکار بود. روش کار: 28 ورزشکار زن با میانگین سنی 25/2 ± 8/24 و وزن 26/6 ± 02/60، در چهار گروه، گروه تجربی(1- ماساژ، 2- تمرینات حس عمقی، 3- ماساژ + تمرینات حس عمقی) و گروه کنترل به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند. در جلسه پیش آزمون، همه ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات حسی عمقی و ماساژ بر عملکرد بی‌هوازی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی زنان ورزشکار بود. روش کار: 28 ورزشکار زن با میانگین سنی 25/2 ± 8/24 و وزن 26/6 ± 02/60، در چهار گروه، گروه تجربی(1- ماساژ، 2- تمرینات حس عمقی، 3- ماساژ + تمرینات حس عمقی) و گروه کنترل به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند. در جلسه پیش آزمون، همه آزمودنی‌ها، با چهار دقیقه گرم کردن به صورت جاگینگ با شدت HR 40-30% آزمون‌های عملکرد بی‌هوازی و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی انجام داده و بعد از گذشت 72 ساعت دوره شستشو، این بار آزمودنی‌ها هر کدام در گروه تخصصی خود و طبق پروتکل تعیین شده، 12 دقیقه فعالیت خود را آغاز کرده و بلافاصله آزمون‌های پیش آزمون تکرار شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تی وابسته و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0p< استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پروتکل ماساژ+حس عمقی به اندازه 3/36 درصد بر متغیر اوج توان بی هوازی، تاثیر معنی داری داشت. هر سه گروه ماساژ، حس عمقی و ماساژ+حس عمقی بر متغیرهای میانگین توان بی‌هوازی و شاخص خستگی تاثیر معنی داری داشتند. در متغیرهای اوج توان بی‌هوازی (001/0=p)، میانگین توان بی‌هوازی (011/0=p)، شاخص خستگی (016/0=p) و تعادل پویا (015/0=p) تفاوت معناداری بین گروه ها وجود داشت(05/0>p). نتیجه‌گیری: در فعالیت‌های ورزشی بی‌هوازی، استفاده از تمرینات حس عمقی به همراه ماساژ ورزشی به عنوان بخش گرم کردن فعالیت ورزشی به احتمال زیاد موجب بهبود عملکرد ورزشکاران خواهد گردید.
